‘Assimilation’ is a series of ‘naked’ drawings. Formally spoken, the drawing consists of a handwriting on the one hand and a sheet of paper on the other. Usually, the handwriting of a drawing takes us to different worlds, it is a tool of the artist to create an imagined world. This series of drawings on the contrary has another aim. The word ‘assimilation’ is written down on the paper. This reveals that the word does not have the presumption to tell something, but rather wants to be swallowed up in what is. The word is written in the calligraphy that we have learned at primary school. As such, it does not want to distinguish itself from the normal. So, instead of focusing on the imagined story, this ‘naked’ drawing focuses on the material presence, i.e. the paper and a flowing line, or what we call signature. The work makes visible parallel worlds, it raises questions concerning artists’ strategies and conventional contexts in which we are embedded.
'Assimilation' is een
reeks naakte tekeningen. Formeel gezien bestaat een tekening uit enerzijds een
handschrift (schriftuur), en anderzijds een drager (blad papier). Bij een
tekening is het doorgaans de schriftuur die ons meeneemt naar allerlei
werelden, het is een tool van de kunstenaar om een verbeelde wereld te
scheppen. Deze tekeningen hebben juist het tegenovergestelde opzet. Op het
papier staat het woord assimilation geschreven. Dit verraadt dat het woord in
wezen niet pretendeert iets te vertellen maar eerder op wil gaan in wat er is.
Het woord is ook geschreven in schoon-,
schoolschrift. Ook in de vorm wil de tekening zich niet onderscheidden van het
normale. Wat we te zien krijgen is dus een naakte tekening waarbij niet op het
verbeelde verhaal gefocust wordt maar op de materiƫle aanwezigheid, nl. papier
en een vloeiende lijn die een schriftuur vormt. Tegelijk kan deze poging tot
'zuiverheid' niet zonder de burgerlijke
context waaruit ze voortkomt.